De naam Trojan / Troyan keramiek is afgeleid van de stad en gemeente Trojan in de oblast (provincie) Lovetsj in Centraal-Bulgarije. Trojan is gelegen aan de oevers van de rivier Beli Ossam in de uitlopers van het Balkangebergte.

In 1868 werd Trojan officieel tot stad uitgeroepen en ontwikkelde zich als een ambachtsplaats voor de productie van het aardewerk waarvoor men de roodgekleurde terracotta klei gebruikt die in de streek gedolven wordt en die na het bakken de karakteristieke diepe roodbruine kleur heeft.

Het traditionele Trojan aardewerk waarvan de stijl zich in de negentiende eeuw begon te ontwikkelen op basis van Thracische en Slavische ontwerpen werd een belangrijke inkomstenbron voor de pottenbakkers en schilders en wordt gezien als het oorspronkelijke Bulgaarse aardewerk.

Volgens de overlevering werden de aardewerk producten beschilderd door de dorpsvrouwen waarbij elke vrouw haar eigen karakteristieke mandala ontwerp had. Ze brachten de dikke glazuren aan met stierenhoorns en gebruikten vogelveren of hun vingers om een druppelachtig effect te bereiken en verkregen hiermee de schitterende patronen en ontwerpen waarmee het Trojan keramiek beroemd is geworden.

De variatie in producten die gemaakt worden is aanzienlijk en bestaan onder andere uit: vazen, potten, kannen, borden, schalen enzovoorts. De glazuurkleuren die men gebruikt bij het decoreren van het keramiek zijn: donkerblauw, baksteenrood, bruin, grijs, geel, groen en gebroken wit.

Zie ook het Trojan / Troyan keramiek op onze website.