De werken van Ernst Riegel zijn divers en variëren van wereldlijke tot heilige / sacrale kunst. In zijn stijl beweegt hij zich tussen historisme en Jugendstil / Art Nouveau. Ernst Riegel is beroemd geworden door zijn smeedwerk van sacrale kunst en sieraden in edelmetaal maar hij ontwierp ook grote smeedwerken in ijzer en messing en werkte met keramiek.
Ernst Riegel geboren 12 september 1871 in Münnerstadt Franken overleden 14 februari 1939 in Keulen was een Duits kunstenaar, ambachtsman, edelsmid, beeldhouwer, keramist, organisator en universiteitsprofessor.
Op 1 december 1887 (nog geen 16 jaar oud) trad Ernst Riegel toe tot de sieraden-, goud- en zilverwerkhandel van Otto Pabst in Kempten als “leerling goudbewerker”.
Vanaf 1890 kreeg hij als student van Fritz von Miller zijn opleiding aan de Koninklijke School voor Toegepaste Kunsten in München waar hij vijf jaar beeldhouwkunst en goudsmeden studeerde.
In 1895 op zijn 24e werd Ernst Riegel gezel in de werkplaats van Fritz von Miller. Hij bleef daar nog vijf jaar, waarna de wegen van meester en leerling uit elkaar gingen. Riegel bleef in München, maar begon geen eigen werkplaats, niettemin bleef hij werken als goudsmid, publiceerde ontwerpen in talrijke tijdschriften en werd lid van de “Münchener Vereinigung für angewandte Kunst”. Gedurende deze tijd werd hij ook een van de meest succesvolle ontwerpers van trofeeën en ereprijzen bijvoorbeeld van die voor de Herkomer Konkurrenz, de oudste toerwagen rally ter wereld die in Duitsland wordt gehouden.
Ernst Riegel ontving in 1900 op de Wereldtentoonstelling in Parijs de gouden medaille voor zijn werk.
In 1906 gaf hij les aan de Groothertogelijke Onderwijsstudio voor Toegepaste Kunst op de Mathildenhöhe en werd hij benoemd tot lid van de kunstenaarskolonie in Darmstadt. De jaren in Darmstadt waren voor Riegel bijzonder belangrijk omdat hij hier contacten legde en vriendschappen opbouwde die van groot belang zouden zijn voor zijn latere leven.
Een van deze belangrijke contacten was de hoogleraar architectuur aan de Technische Universiteit in Darmstadt, Friedrich Pützer die in 1908 werd benoemd tot meester architect van de Protestantse Kerk in het Groothertogdom Hessen. Blijkbaar hield hij van de stijl van Ernst Riegel, want van 1907 tot 1912 is in alle kerken die hij ontwierp liturgische uitrusting, ontworpen door Riegel, te vinden. De conservator van het Groothertogelijk Hessisch Staatsmuseum, prof. Bernhard Müller, die tevens monumentenconservator was en zich vooral bezighield met de liturgische uitrusting, was ook een van de aanhangers van Ernst Riegel. Hij kreeg geregeld dat kerken in de eerste plaats liturgische uitrusting van Riegel moesten kopen.
Ernst Riegel was vanaf nu leverancier voor liturgische uitrusting in het Groothertogdom Hessen en zijn reputatie verspreidde zich snel buiten de grenzen van Hessen.
Ernst Riegel werd in 1908 lid van de in 1907 in Darmstadt opgerichte Deutsche Werkbund een vereniging van kunstenaars, architecten, ondernemers en deskundigen. Hij was daar een van de succesvolle Jugendstil / Art Nouveau kunstenaars en kreeg de gelegenheid om zijn werken op tentoonstellingen te tonen en nieuwe klanten te werven. Daartoe behoorden niet alleen kerkelijke gemeenten, maar ook talrijke particulieren die vooral sieraden door Riegel lieten maken.
♦ Riegel wist ook hooggeplaatste klanten te werven, zoals hertog Johann Albrecht van Mecklenburg en de groothertogin Eleonore van Hessen en de Rijn die opdracht gaven voor keramische werken (modellen op klein formaat) van putti, kinder- en klederdracht figuren die uitgevoerd werden door de aardewerkfabriek van Wächtersbach. Deze modellen werden gemerkt / gestempeld in zwart met de tekst “Wohlfahrtssteingut in auftrag gegeben von ihrer Königlichen Hoheit der Grossherzogin von Hessen und Bei Rhein” (“Welzijns aardewerk in commissie van haar Koninklijke Hoogheid de Groothertogin van Hessen en de Rijn”).
In deze tijd ontstond een van de handelsmerken van Ernst Riegel, het “Riegelkruis” een combinatie van de Lutherroos met gelijke armen dat men terug kan vinden op vele door hem ontworpen liturgische voorwerpen.
Maar Riegel was niet alleen succesvol op het gebied van liturgische uitrusting, hij maakte ook talloze burgemeesters- en ambtsketens waarvan sommige nog steeds worden gebruikt. De stap van burgemeesters- en ambtsketens naar sieraden was niet groot en het is niet verwonderlijk dat meer dan een derde van het werk dat tussen 1909 en 1915 in zijn stockboek werd opgetekend, sieraden was.
In 1912 ontving Ernst Riegel het aanbod om hoogleraar te worden aan de Kunstgewerbe- und Handwerkerschule in Keulen waar hij leiding gaf aan de goud- en zilversmedenklas voor heilige kunst en verliet Darmstadt na ruim zes jaar.
Toen in 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbrak kon het uitbreiden van de goud- en zilversmedenklas geen doorgang vinden, er was bovendien al snel een gebrek aan edelmetaal, waardoor Riegel de lessen vrijwel alleen theoretisch kon geven. Na de Eerste Wereldoorlog verbeterden de tijden en kon er meer praktijkonderwijs, in de richting die Riegel wilde, worden gegeven en de school werd omgedoopt in de “Kölner Werkschulen”.
In 1933 ging Ernst Riegel met pensioen.
De werken van Ernst Riegel zijn opgenomen in musea- en particuliere collecties in binnen- en buitenland, zoals bijvoorbeeld het Museum voor Toegepaste Kunsten Frankfurt am Main en het Musée d’Orsay Parijs.
Eind jaren negentig werd Ernst Riegel herontdekt als belangrijk kunstenaar en werden er tentoonstellingen gegeven in het Hessische Staatsmuseum Darmstadt, kasteel Pillnitz Dresden, Museum voor Toegepaste Kunsten Keulen en in de Lutherkerk Wiesbaden.
Tevens werd op open monumentendag van 2021 de 150e verjaardag van Ernst Riegel herdacht.
Zie het beeld plastiek van Ernst Riegel te koop op onze website.