Baccarat is een plaatsje gelegen tussen Nancy en Straatsburg in het oosten van Frankrijk dat een wereldwijde reputatie heeft opgebouwd op gebied van kristalbewerking.
Koning Lodewijk de 15e gaf in 1764 toestemming om in Baccarat een glasfabriek te vestigen.
De glasfabriek produceerde in het begin alleen eenvoudige producten zoals: vensterramen, spiegels en glasserviezen.
In 1816 koopt de heer Aimé-Gabriel d’Artigues (1773-1848), een Franse financier en industrieel, die eerder in België de oude kristal- en glasfabriek Vonêche had gekocht de kristal- en glasfabriek Baccarat. Na de aankoop neemt hij 250 glasblazers en kristalslijpers uit Vonêche mee naar Baccarat om daar het befaamde Baccaratkristal te gaan maken. In die tijd heeft de Baccarat fabriek al meer dan 3000 arbeiders in dienst.
Toen in 1823 Koning Lodewijk de 18e zijn eerste bestelling kristal bij de kristal- en glasfabriek Baccarat deed bracht dit een kettingreactie op gang. Ineens wilden Staatshoofden en de rijken der aarde óók kristal en glaswerk van Baccarat. Het assortiment bestond toen vooral uit glasserviezen, kandelaars, kroonluchters en karaffen.
Rond 1840 begon Baccarat met het produceren van de beroemde presse papiers en in 1855 won Baccarat haar eerste gouden medaille op de wereldententoonstelling in Parijs. Een van de belangrijkste producten van Baccarat zijn de parfumflesjes, in 1907 haalde de fabriek zelfs een productie van 4000 flesjes per dag.