Poppe Harmanus Damave 1921 – 1988 was een Nederlands kunstschilder, aquarellist, tekenaar, graveur en illustrator.
Poppe Damave werd op 21 januari in Groningen (stad) geboren. In 1926 verhuisden zijn ouders naar Haarlem waar Poppe de rest van zijn leven zou verblijven. Op zijn zestiende bezocht hij de Kunstnijverheidsschool te Haarlem waar hij les kreeg van Chris van der Windt, Henri Boot en Adrie Grootens. In 1942 studeerde hij enige tijd aan de Academie van Maastricht. Daarna werkte hij twee jaar in het atelier van Kees Verwey.
Damave was lid van de sociëteit ‘Teisterbant’ en medeoprichter van ‘De Groep’, tevens was hij lid van ‘De Acht’, kunstenaarssociëteit Arti et Amicitiae te Amsterdam, de ‘Hollandse Aquarellisten Kring’, ‘De Nederlandse Kring van Tekenaars’, het ‘Kunstenaarscentrum Bergen’ en het Genootschap van Beeldende Kunstenaars in Haarlem ‘Kunst zij ons Doel’.
Damave wordt gerekend tot de ‘Haarlemse Vijftigers’ waar ook Anton Heyboer, Frans Verpoorten en Kees Okx deel van uitmaakten. Zijn onderwerpen waren: interieurs, stadsgezichten, landschappen, portretten en stillevens.
Damave’s werk werd in 1947 tentoongesteld in het Frans Hals Museum te Haarlem en in 1958 het Stedelijk Museum Alkmaar. In 1961 exposeerde Damave in de Verenigde Staten, in datzelfde jaar bezocht hij Griekenland en Turkije. In 1963 deed hij een reizende expositie via Engeland, naar Parijs, Brussel, Maastricht en Groningen.
Het werk van Poppe Damave is ondermeer opgenomen in de collecties van het Rijksmuseum Amsterdam, het Stedelijk Museum Alkmaar, het Singer Museum in Laren en het Museum van Bommel van Dam te Venlo.
Poppe Damave stierf op 18 augustus 1988 in Bonn tijdens een studiereis door Duitsland.
Foto boven: Litho Poppe Damave (voor Transavia).