Deze schotel is in de tweede helft van de 20e eeuw gemaakt in Makkum Friesland bij de Koninklijke Tichelaar. De op de hand beschilderde meerkleurige schotel is voorzien van een pauwenveer decor (deze schotels worden ook wel “Pauwenborden” genoemd). De aardewerk schotel heeft aan de onderzijde drie proenmerken* deze ontstaan door het gebruik van proenen bij het stapelen van de schotels / borden in de oven. Tevens heeft de schotel aan de onderzijde het merk van de Koninklijke Tichelaar “Makkum in een schild” het modelnummer 530 en het signatuur van de schilder. De schotel heeft een diameter van 27.5 cm is 4.3 cm diep en weegt 587 gram.
*Proen: driehoekige steuntjes van keramiek die bij het bakproces tussen de aardewerk voorwerpen werden geplaatst om te voorkomen dat de geglazuurde stukken aan elkaar zouden bakken.
Het oudste bewijs van bestaan van Koninklijke Tichelaar is gevonden in de atlas van Caspar Robles uit 1572 die op de plaats waar nu de voormalige fabriek van Koninklijke Tichelaar staat, een ‘briccaria’ of steenfabriek laat zien. Hierdoor kunnen we zeggen dat de Koninklijke Tichelaar opgericht in 1565 het oudste keramiekbedrijf van Nederland is. Tichelaar maakt op ambachtelijke wijze hun producten en gebruikt nog steeds dezelfde glazuren en lokaal gewonnen gele klei als belangrijkste grondstoffen en materialen. Tevens worden de productiemethoden zoals het op de hand vormen en beschilderen van het keramiek en de zeventiende eeuwse faience techniek, bekend van het Delfts aardwerk, nog door Tichelaar toegepast. Naar aanleiding van het 300 jarig bestaan in 1960 verwierf het keramiekbedrijf het recht om het woord Koninklijke (Royal) in zijn naam te gebruiken.
